Login
Main menu
  • Praia das Catedrais
  • Porto Deportivo
  • Ría de Ribadeo
  • Praza de España

Ribadeo On line todo sobre Ribadeo - May 2025

Arante

 

San Pedro de Arante pertence o Arciprestazgo de Ría de Abres y no 1991 tiña 323 habitantes, cunha densidad de algo máis de 20 hab/km2.

 

A súa situación correspondese co extremo suroeste do municipio, polo norte limita ca Devesa. Polo Nordeste o río Lexoso sirve de limite con Cubelas.

 

No punto de unión do Lexoso co río Grande comeza Cedofeita que é o límite Este. Ó sur limita con Trabada (Vidal), e ó oeste con Barreiros.

 

Abarca unha superficie de 14,75 Km², polo que é a terceira en extensión. É unha das parroquias máis montañosas, aunque tamén cuota con dous importantes vales: o do Río Grande e o do río Lexoso. A altitude máxima chega ós 440 metros.

 

Comprende esta parroquia : Barredal, Bestilleiros, Vilamariz, Remourelle, Cee, Penedo, Fondo da Vila, A Ponte y Porto Bragán.

 

Na Ponte celebrase unha romería de orixe medieval, que conmemora a victoria sobor dos franceses. É una festa de gran colorido donde se ondean unhos pendóns de cores. Ten un gran valor histórico a recuperación realizada nestos últimos anos desta festa.

 

Arquitectura Religiosa

 

Igrexa de San Pedro de Arante (siglo XVIII), ca nave central cuberta por bóveda de canón e arcos de medio punto que remata en outra bóveda de pabellón sobre tres arcos de pedra, tamén de medio punto. No interior, tres retablos: dous de elos barrocos r outro clásico. Capelas de As Virtudes (A Ponte) e Santa Mª Magdalena (Remourelle)

 

Read more...

A Devesa

Santa Eulalia de A Devesa pertence ao Arciprestazgo de Ribadeo e os 722 habitantes de 1991 censados daban unha media de 33 hab/km2.

Esta parroquia está situada no extremo noroeste do municipio. Polo Oeste e o sur limita co concello de Barreiros,separados polo regato do Perdón, de norte a sur as  parroquias barreirenses : Santiago de Reinante, San Miguel de Reinante e Vilamartin Pequeno. Polo sur limita con Arante e ao sureste con Covelas e coa ladeira noroeste do Mondigo. Polo este con Vilaframil e no nordeste no lugar de Meirengos con Rinlo.

 É a máis grande de Ribadeo, cunha extensión de 22,675 Km², o que representa o 21 % do territorio total de Ribadeo. Nesta parroquia atopámonos coa agreste beleza das súas praias, a famosa praia de As Catedrais e as praias próximas de Esteiro e Os Castros.

 As praias de As Catedrais e Os Castros lucen a bandera azul da Unión Europea. Tamén dispón de dita bandera en Ribadeo no porto deportivo de Porcillán.

Nesta parroquia ubícase o Albergue Xuvenil de A Devesa, un campamento que se abre en época estival para realizar acampadas. Tamén podemos atopar unha cooperativa agrícola modelo que trascende ao ámbito municipal nas súas actividades, a cooperativa "Os Irmandiños".

A igrexa parroquial de Santa Eulalia é do século XVI e conserva imaxinería e orfebrería de interés. No lugar de Os Castros quedan restos de castros celtas de certa importancia.

Conta coas seguintes poboacions: O Rato, A Rochela, Meirengos, Vilagüiz, Vilandriz, Cinxe, Noceda e Pedreira.


Arquitectura Civil

O Circulo Habanero, Casa Place, Casa Maseda e outras de estilo colonial a carón da estrada xeral.


Arquitectura Relixiosa

Iglesia de Santa Eulalia da Devesa (século XVI), pero con reformas posteriores. Consta dunha nave con bóveda de arista en tres tramos, sobre arcos faxóns. Na fachada,un arco escarzano e unha torre de dous corpos rematada por cúpula de media laranxa. No seu interior, un retablo neoclásico do século XIX e tres barrocos do XVIII. No apartado de orfebrería posee tres cálices e un copón, de prata e ouro, respectivamente.

Capela de San Ramón (Devesa), con retablo barroco do XVIII, ao que se lle incorporou un Cristo do XVII.
 
Nesta parroquia atopase a famosa Praia de As Catedrais
 
Read more...

Ribadeo

Santa Mª do Campo é a parroquia da capital do municipio e tamén a máis pequena, tan só 1 Km² e unha poboación duns 5500 habitantes actualmente.


Os límites coas parroquias veciñas son difusos por ir invadindoas o centro urbano progresivamente sendo agora barrios dalgunhas parroquias parte do centro urbano en Ove : San Lazaro, en Vilaselán Os Galos, A Lodeira.


Como centro urbano que é, só conta cunha poboación (o propio Ribadeo), aínda que existen barrios perfectamente definidos dentro desta unidade. Por exemplo: Alza, Cabanela, Porcillán, Xibraltar, Vilavella, A Pedreira, A Fontenova, Garitos, Fontecavada, etc...


A ría establece un límite claro e diferencial polo Leste, achegando tamén personalidade e beleza.


Arquitectura religiosa


Igrexa de Santa María do Campo, coñecida como igrexa de San Francisco. Na súa reconstrución conserváronse bastantes elementos da fábrica primitiva, como as dúas portadas góticas do século XIV, decoradas con motivos vexetais. No seu interior destacan os arcos románicos que dan acceso á sala capitular antiga e dous retablos barrocos do XVIII.Capilla dá Atalaia, templo, máis antigo que se conserva na vila, que foi reconstruída durante a repoboación que Fernando II fixo en 1182. Volta a reconstruírse a principios de século, só conserva a porta principal gótica do XV. Está formada por unha soa nave, arco triunfal e presbiterio, e na fachada, escudo da vila. Polo que ao Convento de Santa Clara refírese dicir que, levántase na praza do Campo, créndose a súa fundación no século XI, sendo reconstruído no século XIII ou XIV. O conxunto está formado por un edificio rectangular, con claustro do XVIII e igrexa, cunha soa nave cuberta con artesonado e arco triunfal ojival. No seu interior destaca unha lámpada rococó (XVIII) e diversas tallas e imaxes dos séculos XVII e XVIII. Existen outras capelas como a Venerable Orde Terceira, Virxen do Camiño, Guimarán, San Francisco de distintas epocas e intereses


Arquitectura Civil


Casa Consistorial ou Pazo de Ibáñez (neoclásico do século XVIII) que, na súa orixe, a finais do século XIX, foi residencia do marqués de Sargadelos. Foi construído sobre unha antiga edificación de 1568 e consta dun soportal de tres arcos con balconada isabelina, fundida en Sargadelos, e catro balcóns de frontóns triangulares. No seu interior consérvanse valiosos lenzos de Pérez Couto, Prieto Cousent e Pérez Martínez. 
A Torre dos Moreno situada no centro da vila no chamado Cantón, edificio construído en 1905, con ornamentacións modernistas e concepción moi avanzada polo emprego dunha estrutura mixta de formigón e ferro. A súa pequena cúpula atópase sostida por catro cariátides e tellado de cerámica vidriada.
Edificio da Aduana (século XVIII), testemuño dun pasado económico vigoroso.
Casa do Patín, construción civil máis antiga da vila, da que tan só se conserva a fachada. 
Ao longo do centro urbano, aínda se conservan fermosas residencias burguesas finiseculares, con influencia indiana:
Edificio do Mercado Municipal, construído en 1935, con estrutura metálica e composición interesante.
Rúa de San Roque con edificios indianos en bo estado de conservación.
O hospital de San Sebastian, Antiga cárcere hoxe chamada Casa do Mar que alberga a escola municipal de música e local da coral polifónica ademais das oficinas do Instituto Social da Mariña
Finalmente, como exemplo de arquitectura militar citar o Castelo de San Damián construído a principios do século XVII polo Marqués de Cerralbo, reconstruíndose en 1774 e, sendo entregado, con posterioridade a 1809, ao concello para a súa definitiva rehabilitación recentemente.

Read more...

Rinlo

San Pedro de Rinlo é a parroquia con menor extensión do municipio e, xunto con Ribadeo, é o único que ten categoría de núcleo urbano. A súa extensión é de 1,275 Km² e a súa poboación rolda os 300 habitantes.


Limita polo sur con Vilaframil e a parte máis suroeste entra en contacto coa Devesa, mentres o norte e o oeste ocúpao o mar. Toda ela está por baixo dos 20m de altitude aínda que non quere dicir que sexa totalmente chaira. Só ten un arroio, o de San Julián pero de escaso percorrido.


Conta cun pequeno porto situado na ensenada da desembocadura do regato de San Xulián. Pobo de gran tradición mariñeira co seu propio depósito e traida de augas. Un lugar de xentes singulares, moi indicado para darse un paseo polas súas estreitas calexóns ou gozar do arroz caldoso (con marisco) do bar do porto.


Unha web sobre esta parroquia www.omeupoboderinlo.com


Arquitectura Civil


As casas mirando ao mar cos seus diferentes coloridos e as súas estreitas calexóns, estase rehabilitando toda a rasa costeira como paseo marítimo


Arquitectura Relixiosa


Igrexa de San Pedro no casco de Rinlo.
 

Read more...

Idade Moderna

Neste momento, logo da absorción do Condado, Ribadeo é un señorío xurisdiccional cunha serie de privilexios tributarios para os señores xurisdiccionais que non tiveron choques cos viláns, ata case o final da súa existencia en 1812.


Neste mesmo ano, como dato demográfico, os veciños do señorío eran 948, repartidos da seguinte forma:
280 en Ribadeo, 65 en Arante, 140 en Cubelas, 91 en Obe, 53 en Vilaselán, 207 na Devesa, 68 en Rinlo e 44 en Piñeira.


Cando comeza o século XVI en Galicia existían cinco provincias, que a mediados do mesmo aumentarán a sete: A Coruña, Santiago, Lugo, Ourense, Betanzos, Tui e Mondoñedo.


En 1822 fúndense en catro, en 1823 serán de novo sete e en 1833 establécense xa definitivamente as catro provincias actuais, co que Ribadeo deixa de formar parte da provincia de Mondoñedo, cidade coa que sempre mantivo enfrontamentos porque a sede episcopal, recelosa da puxanza comercial da vila do EO, gravou cunha gran cantidade de impostos, que ata fixo fuxir cara a Castropol a unha parte importante da burguesía comerciante.


Territorialmente, en 1835, algunhas parroquias do sur do Concello de Ribadeo uníronse para constituír o Concello de Cedofeita pero en 1843, a Xunta Provisional de goberno de Ribadeo abortou esta iniciativa e nunca máis houbo problemas coa integridade territorial do concello.


O século XIX marca un punto de inflexión decisivo entre o Ribadeo antigo e o moderno coa desparición da muralla, ademais doutras construcións que marcaban a vida da vila durante os séculos anteriores.



O señorío de Ribadeo abarcaba as seguintes parroquias do municipio: Santa María del Campo (Ribadeo), Santa María de Vilaselán, San Juan de Piñeira, Santa Eulalia (Santalla) da Devesa, San Vicente de Cubelas, San Juan de Obe e San Pedro de Arante.
Nestas sete freguesías había oito vilas (segundo datos de 1751):
Ribadeo, Vilaselán, Vilaframil (A Devesa), Vilandriz (A Devesa), Vilagüiz (A Devesa), Vilamariz (Arante) e Vilavella (Ribadeo).

Read more...

Idade Media

Dos primeiros séculos de nosa era cabe supor que a poboación celta-romana foi evolucionando dun xeito similar a como o fixo no resto de Galicia.
Máis adiante chegarían os suevos e parece ser que o declive foi bastante importante. Fálase de que un xenro de Don Pelayo, chamado Afonso o Católico, repoboou Ribadeo quizais con refuxiados cristiáns que fuxían do avance musulmán.
A igrexa de Ribadeo foi catedral ata o ano 918, no que Ordoño cambiou a sede a Mondoñedo.


Repoboada ou non por Afonso o Católico, o certo é que a mediados do século XII a vila asentábase na ensenada da Vilavella, pois o primitivo núcleo de Cabanela e Porcillán foi abandonado fuxindo dos ataques dos hérulos e normandos nos séculos IX e X.


Logo dunha serie de tensións, no ano 1183, Fernando II concede ao obispado de Mondoñedo os dereitos sobre o territorio dependente da igrexa de Santiago de Vigo, que chegaban ata o porto de San Julián (Porcillán), onde comezaba Vilaselán.


Nos anos posteriores produciranse cambios na sede obispal entre Mondoñedo e Ribadeo, que acabarán no ano 1270, cando Nuño II concederá a Colexiata, que chegará ata o século XIX.


Pouco despois, polas concesións de Fernando II e Afonso IX créase o señorío abadengo. Este señorío abadengo durará ata o 20 de Decembro de 1369, día no que Enrique de Trastámara, en pago polos servizos prestados na loita contra o seu medio irmán Pedro o Cruel, outorga as terras de Ribadeo, con título de condado, ao cabaleiro francés Pierre de Villaines.


Ao pouco tempo, este vendería o Condado a Rui López Davalos, que caeu en desgraza ante o novo rei Juan II.


Juan II dividiu o condado de Ribadeo, para reunificarlo despois ao concederllo en 1431 a Rodrigo de Villandrando. Virían despois máis condes, ata que co matrimonio de Rodrigo de Silva e unha dama da familia de Híjar, incorporouse, en canto a título ao condado de Híjar.

Read more...

Idade Antigua

Os primeiros vestixios históricos son de orixe fenicio, un asentamento mineiro-comercial alá nos séculos XX a XVI a.C. (antes de Cristo).


Aínda que é probable a presenza posterior de cartaxineses e gregos, pola importancia do seu comercio en Galicia, non se dispón de datos da súa incidencia na ría de ribadeo.

Existen, iso si, restos importantes dos celtas autóctonos, como a famosísima Diadema de Ribadeo toda ela chea de baixoreleves cunha serie de torques ademais de espadas e fíbulas. Discútese sobre o grupo étnico celta que poboaba a zona: segundo algúns foron os Eosios e para outros foron os Cibarcos.


Sexa como for, o certo é que tiveron que recibir a visita dos romanos, aínda que non se acharon restos das calzadas, fontes, templos, etc...só pequenas pezas de cerámica, algunhas moedas, etc...

Read more...

Prehistoria

Temos moi poucos datos sobre a prehistoria da zona. Tan só algúns castros e mámoas chegan ata a actualidade como documento de tal época. Podemos atopar castros en Vilaselán, A Devesa (aquí atópase unha praia con devandito nome pola abundancia de restros que se atoparon), Vilaosende, As Anzas e Arante.


As mámoas atópanse en Mondigo. Aínda que os achados non tiñan demasiada relevancia, si nos falan dun poboamento estable, ao acharse restos de cascotes que nos levan a pensar na existencia de casas con paredes de mampostería. Actualmente isto está cambiando co xacemento de Louselas.

 

 

CASTROS EN GALIZA

Os Castros son o máis característico da civilización Celta. Estes asentamentos humanos eran construídos sempre en altura, en orografías de difícil acceso, que garanten a seguridade dos seus habitantes. As dimensións dun castro oscilan entre os 20 e os 500 metros de diámetro.
Máis ou menos, a súa extensión é duns 100 metros e adoitan presentar unha planta oval ou alargada.
Destaca sempre o impoñente sistema defensivo, dotado dunha ou máis lineas de muralla rodeando o castro.

CASTRO DE LOUSELAS

O importante achado arqueolóxico de Louselas, situado na parroquia de Vilaselán, atópase nestes momentos en fase de avaliación. Segundo os arqueólogos desprazados ao efecto, é un xacemento de gran importancia tanto pola súa extensión como pola cantidade de restos atopados ata o momento (algúns depositados no Museo de Vilalba).
Auguran que probablemente sexa o maior e mellor xacemento de Galicia. En canto se acabe a concentración parcelaria de Vilaselán, a zona que delimita o castro quedará reservada para investigación e exposición.

Read more...

Futbol Sala

BREVE HISTORIA DO CLUBE


O Clube Ribadeo Fútbol-Sala foi creado no ano 1998 por iniciativa dun grupo de amigos con afección a este deporte.

 

Read more...

Club de Tenis

Desde 1980, ano da súa fundación, as pistas do Club de Tenis Ribadeo son escenario de diversos campionatos, entre eles o prestixioso torneo aberto que se celebra cada verán e no que se dan cita un gran número de xogadores nas súas diversas modalidades.

 

Read more...
Subscribe to this RSS feed

Facebook Wall

Twitter

Error: no data

FacebookG+TwitterRSS